Την Τσικνοπέμπτη και ενώ όλοι οι συνάδελφοι στο σχολείο θα έκαναν κάτι σαν γιορτή λόγω της ημέρας, εγώ έπρεπε να πάω στο ειδικό σχολείο που είχε ένα σεμινάριο, το οποίο προφανώς και κράτησε μέχρι το μεσημέρι...
Για το βράδυ είχαμε κανονίσει να πάμε με την Ε. και τον Γ. (ζευγάρι) σε μια ταβέρνα και μαζί μας ήρθαν και τρεις άλλες κοπέλες άλλης ειδικότητας. πήγαμε στην ταβέρνα όπου η Ε. με έβαψε στο πρόσωπο! είχα ντυθεί κλόουν, φαντάζομαι θα είδες φωτό στο φέισμπουκ, ή θα δεις τέλος πάντων... Το θέμα είναι ότι την ταβέρνα την έχει ένα παλικάρι από το χωριό στο οποίο δουλεύω και στην ταβέρνα ήταν και κάποιες παρέες από το χωριό...χωρίς να είναι αλήθεια, έδωσα την εντύπωση του μεθυσμένου και φεύγοντας με ρώτησε ένας: "Δάσκαλε, σε ποιο σχολείο είσαι;" αφού του απαντάω το όνομα του χωριού του, μου λέει: "Να προσέχεις"...κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και σηκώθηκα να φύγω.
Στη συνέχεια, το ζεύγος μας άφησε, αλλά οι υπόλοιποι συνεχίσαμε. Πήγαμε σε ένα ελληνιναδικοσκυλαδικοπαρακμιακό μαγαζί...μόνο μια μπίρα ήπιαμε, αλλά το θέμα είναι ότι χορεύαμε μόνο εμείς!!! μας έβλεπε από έξω ο κόσμος, έμπαινε μέσα, συνειδητοποιούσε ότι είμαστε μόνο εμείς που χορεύουμε και σηκωνόταν και έφευγε!!! Κάποια στιγμή φύγαμε από εκεί για να πάμε σε ένα άλλο μαγαζί...στο δρόμο βρίσκω τις φοιτητριούλες... μαζί με έναν γνωστό μου από την πόλη καταγωγής μου...φοιτητής και αυτός. Με αυτά και μ'εκείνα μου λένε ότι πάνε στο κλαμπ της πόλης και τους λέω ότι θα τους ακολουθήσω μετά. Έτσι και έγινε...κατά τις 4, αφού καληνύχτισα τις κοπέλες πάω στο κλαμπ με τους φοιτητές... να μην τα πολυλογώ...στις 6 γυρνάω σπίτι και κάπου εδώ θα πρέπει να θυμίσω ότι στις 9 έπρεπε να είμαι στο ΙΚΑ να περάσω επιτροπή για την άδειά μου... με μιάμιση ώρα ύπνο πηγαίνω στο ΙΚΑ.
Περιμένω υπομονετικά τη σειρά μου...ώσπου με ρωτάει η κυριούλα του γραφείου:"παλικάρι εσύ γιατί είσαι εδώ;" μπλα μπλα μπλα στο βιβλιάριό μου δεν μπορεί να γραφεί η άδεια γιατί είναι οικογενειακό και έπρεπε να πάω στα γραφεία του ΙΚΑ για να πάρω ένα αποδεικτικό, ένα κάτι που να δείχνει ότι είμαι ασφαλισμένος... παίρνω ταξί πηγαίνω στα γραφεία, γυρνάω, δεν της αρέσουν τα χαρτιά που της πήγα, παίρνει τηλέφωνο, μιλάει, μιλάει, περιμένω, μιλάει, μιλάει.........
Εν τέλει με περνάει επιτροπή, μου γράφει το χαρτί και με στέλνει στην ευχή του θεού... Στο δρόμο πάλι καλά κοίταξα τα χαρτιά και μου είχε γράψει λάθος μέρες...επιστρέφω και πάλι καλά μου τις αλλάζει!!!
Για το βράδυ είχαμε κανονίσει να πάμε με την Ε. και τον Γ. (ζευγάρι) σε μια ταβέρνα και μαζί μας ήρθαν και τρεις άλλες κοπέλες άλλης ειδικότητας. πήγαμε στην ταβέρνα όπου η Ε. με έβαψε στο πρόσωπο! είχα ντυθεί κλόουν, φαντάζομαι θα είδες φωτό στο φέισμπουκ, ή θα δεις τέλος πάντων... Το θέμα είναι ότι την ταβέρνα την έχει ένα παλικάρι από το χωριό στο οποίο δουλεύω και στην ταβέρνα ήταν και κάποιες παρέες από το χωριό...χωρίς να είναι αλήθεια, έδωσα την εντύπωση του μεθυσμένου και φεύγοντας με ρώτησε ένας: "Δάσκαλε, σε ποιο σχολείο είσαι;" αφού του απαντάω το όνομα του χωριού του, μου λέει: "Να προσέχεις"...κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και σηκώθηκα να φύγω.
Στη συνέχεια, το ζεύγος μας άφησε, αλλά οι υπόλοιποι συνεχίσαμε. Πήγαμε σε ένα ελληνιναδικοσκυλαδικοπαρακμιακό μαγαζί...μόνο μια μπίρα ήπιαμε, αλλά το θέμα είναι ότι χορεύαμε μόνο εμείς!!! μας έβλεπε από έξω ο κόσμος, έμπαινε μέσα, συνειδητοποιούσε ότι είμαστε μόνο εμείς που χορεύουμε και σηκωνόταν και έφευγε!!! Κάποια στιγμή φύγαμε από εκεί για να πάμε σε ένα άλλο μαγαζί...στο δρόμο βρίσκω τις φοιτητριούλες... μαζί με έναν γνωστό μου από την πόλη καταγωγής μου...φοιτητής και αυτός. Με αυτά και μ'εκείνα μου λένε ότι πάνε στο κλαμπ της πόλης και τους λέω ότι θα τους ακολουθήσω μετά. Έτσι και έγινε...κατά τις 4, αφού καληνύχτισα τις κοπέλες πάω στο κλαμπ με τους φοιτητές... να μην τα πολυλογώ...στις 6 γυρνάω σπίτι και κάπου εδώ θα πρέπει να θυμίσω ότι στις 9 έπρεπε να είμαι στο ΙΚΑ να περάσω επιτροπή για την άδειά μου... με μιάμιση ώρα ύπνο πηγαίνω στο ΙΚΑ.
Περιμένω υπομονετικά τη σειρά μου...ώσπου με ρωτάει η κυριούλα του γραφείου:"παλικάρι εσύ γιατί είσαι εδώ;" μπλα μπλα μπλα στο βιβλιάριό μου δεν μπορεί να γραφεί η άδεια γιατί είναι οικογενειακό και έπρεπε να πάω στα γραφεία του ΙΚΑ για να πάρω ένα αποδεικτικό, ένα κάτι που να δείχνει ότι είμαι ασφαλισμένος... παίρνω ταξί πηγαίνω στα γραφεία, γυρνάω, δεν της αρέσουν τα χαρτιά που της πήγα, παίρνει τηλέφωνο, μιλάει, μιλάει, περιμένω, μιλάει, μιλάει.........
Εν τέλει με περνάει επιτροπή, μου γράφει το χαρτί και με στέλνει στην ευχή του θεού... Στο δρόμο πάλι καλά κοίταξα τα χαρτιά και μου είχε γράψει λάθος μέρες...επιστρέφω και πάλι καλά μου τις αλλάζει!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου